Ik zie vaak in de pauzes tijdens het buiten spelen een groepje leerkrachten staan met een kop koffie. Niets mis mee natuurlijk, ik bedoel; bijkletsen is ook belangrijk toch?! Toch zie je op deze manier niet echt wat er om je heen gebeurt. Reactief puin ruimen in plaats van proactief voorkomen. Ik heb gemerkt dat je door actief te blijven kijken het verschil kan maken voor een kwetsbaar kind.
Wanneer ik het over een kwetsbaar kind heb, hoeft dat niet perse te betekenen dat dit kind gepest wordt of steevast niet mee komt met de groep. Het kan elke pauze en elke dag weer een ander kind zijn dat even niet lekker in zijn of haar vel zit en daardoor niet speelt. Door goed om je heen te kijken kun jij als leerkracht dat kind zien en het verschil maken.
Laatst had ik bijvoorbeeld een meisje die sip zat te kijken en een beetje zat te hangen. Ik ging in gesprek en zij bleek op dat moment liever te willen rekenen dan buiten spelen. Ik zag een mogelijkheid, liep met haar naar de hinkelbaan en ging sommen opnoemen die zij hinkelend mocht gaan oplossen. Al gauw stonden er nog een aantal nieuwsgierige kinderen bij. Het spel kwam op gang, en ik kon weer uitstappen. Zij toch een fijne pauze, ik een goed gevoel.
Moraal van het verhaal: jij kan het verschil maken! Het kind in kwestie dat jij hebt kunnen helpen zal het zich zeker herinneren.
Meester Maarten lesmateriaal voor het basisonderwijs 